نقش کیفیت زندگی و سرمایه روان شناختی در سلامت روانی

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی نقش کیفیت زندگی و سرمایه روان شناختی با سلامت روانی مشاورین آموزش و پرورش استان مازندران بود. تحقیق حاضر از توصیفی است که به روش همبستگی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل 260 نفر از 860 نفر از کل مشاوران استان مازندران که بر اساس جدول تعیین حجم نمونه مورگان و از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از سه پرسشنامه کیفیت زندگی، پرسشنامه سرمایه روان شناختی لوتانز و پرسشنامه سلامت روانی دارگوییس که پایایی آنها با استفاده از روش آلفای کرانباخ مورد تایید قرار گرفته، جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی همزمان، گام به گام و سلسله مراتبی استفاده شد. نتایج تحقیق بیانگر این بود که که بین سلامت روانی و کیفیت زندگی مشاوران رابطه وجود دارد، ولی بین کیفیت زندگی و سرمایه شناختی و همچنین بین سلامت روانی و سرمایه شناختی مشاوران رابطه معنی داری وجود ندارد. علاوه براین، نتایج نشان داد که با افزایش کیفیت زندگی مشاوران، میزان سلامت روانی آنان نیز افزایش می یابد ولی در مورد متغیر سرمایه روان شناختی این موضوع مصداق ندارد.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، سرمایه روان شناختی ، بهداشت روانی