رابطه بین وزن و نقطه انجماد در مراحل رشدی کفشدوزکCheilomenes sexmaculata Coleoptera: Coccinellidae با تغذیه از تخم شبپره آرد

کفشدوزک زیگزاگی Cheilomenes sexmaculata (Fabricius) از عمومیترین کفشدوزک ها به شمار میرود و از مهمترین دشمنان طبیعی پسیل پسته Agonoscena pistaciae Burckhardt and Lauterer (Hemiptera: Psyllidae) است. برای تعیین نقطه انجماد مراحل مختلف رشدی کفشدوزک، انتهای سنسور دستگاه ثبت کننده دما به وسیله چسب نواری روی بدن حشره ثابت شد و درون دستگاه سرد کننده برای کاهش تدریجی دما قرار گرفت و دما از 20 درجه سلسیوس با سرعت 0/5 درجه سلسیوس بر دقیقه کاهش یافت. کاهش دما به وسیله دستگاه دماپای و نرم افزار رایانه ای کامفورت در فواصل زمانی معین ثبت گردید. در این تحقیق مراحل مختلف رشدی کفشدوزک روی تخم Ephestia kuehniella Zeller (Lepidoptera: Pyralidae) پرورش داده شد و رابطه بین تغییرات وزن لارو ها و نقطه انجماد بدن تعیین گردید. نتایج این تحقیق نشان داد که در مراحل مختلف لارو ها با افزایش سن همزمان با اضافه شدن وزن لارو ها میزان نقطه انجماد افزایش مییابد به طوری که لارو سن دو با کمترین وزن 1 میلیگرم دارای پایین ترین نقطه انجماد -20/68 درجه سلیسیوس بود در حالی که در لاروها سن چهار با افزایش حدود هشت برابر وزن لارو ها نقطه انجماد افزایش یافته و به -14/15 درجه سلیسیوس رسید. بالاترین نقطه انجماد با -21/5 درجه سلیسیوس برای شفیره ها ثبت شد . نقطه انجماد بدن حشرات کامل -18/95 درجه سلیسیوس ثبت شد. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که مقاومترین مرحله رشدی این کفشدوزک نسبت به سرمای محیط است. نتایج این آزمایش در بررسی مقدماتی تحمل سرمایی کفشدوزک زیگزاگی در زمستان و پیشبینی جمعیت آن در سال بعد به عنوان یکی از شکارگران موثر در باغات پسته اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

پسیل پسته ، تحمل سرمایی ، شکارگر