زندگی صوفیانه یا عارفانه

چگونگی نگاه به دین و مذهب و رفتار عملی بر اساس آن یکی از مقوله های مهم در جامعه امروز و کشورهای اسلامی است. امروز بشر بیشتر از گذشته نیاز به دین و معنویت را در خود احساس می کند و راه رهایی از معضلات فرهنگی و اقتصادی، بیکاری، طلاق، بالا رفتن سن ازدواج و پایین آمدن سن طلاق، ناهنجاری های اجتماعی یا آسیب های اجتماعی (روابط نامشروع، رابطه دختر و پسر، اعتیاد، خشونت، خودکشی)، امراض روحی و روانی و بسیاری از امراض جسمی، بازگشتبه دین معنویت است. لذا سال1979 میلادی (1357ه.ش) سال آغاز برنامه جدید برای بشر و سال آغاز معنویت دانسته شداهم.یتمباحث عقیدتی بویژه تصوف و عرفان آشکار است و در پی آن بودیم تا در این پژوهش مختصربراساس مکتوبات متصوفه و عرفاء و منابع اصیل اسلامی تصوف و عرفان حقیقی را از غیر حقیقی آن باز شناخته تا بتوانیم سبک زندگی را براساس آن پی ریزی نماییم که صوفیانه باشد یا عارفانه ونتیجه گرفتیم که در مسیر قرب الهی که هدف نهایی خلقت بشر و بعثت انبیاست،تصوف و عرفان یکی است و عرفان حقیقی همان عرفان قرآنی است. و پیر و مرشد ما در مسیر تهذیب نفس و ثمره تهذیب نفس یعنی کسب معرفت -که دو مقصد تصوف بود- چهارده معصوم اند و در رتبه بعد علماء وارسته. در ادامه چند راهکار نیز ارایه دادیم. پس از تاکید بر اتحاد سه گانه نخبگان، مردم و مسیولین، در اصلاح معنویت جامعه و ترویج و تقویت اعتقادات صحیح و اصلاح سبک زندگی، نهایی ترین راهکار، تقویت ایمان و پرهیز از تقلید کورکورانه از نسخه هایی استکه سرچشمه از قرآن و سنت و عقل ندارد.

کلیدواژه ها:

زندگی ، حقیقت تصو ، ف ، عرفان ، اسلام