بررسی قصه های مجید بر اساس نظریه همذات پنداری فروید

روان شناسی رابطه تنگاتنگی با ادبیات دارد و این دو دانش بر یکدیگر تاثیر عمیقی می گذارند. فروید یکی ازروان شناسان شناخته شده است که با نظریات خود در روان شناسی بر ادبیات نیز اثر گذاشته است. یکی ازنظریات وی همذات پنداری است که رگه هایی از این نظریه را می توان در داستان ها و رمان ها نیز دریافت. در این مقاله تحلیلی و توصیفی پژوهشگران سعی دارند نظریه همذات پنداری فروید را در اثر قصه های مجید نوشته هوشنگ مرادی کرمانی بیابند و مولفه های آن را استخراج کنند. نتایج حاکی از این است که این نظریهدر این داستان کارآیی دارد.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، همذات پنداری ، داستان ، قصه های مجید