بازآفرینی هویت محله در جهت حفظ ارزشهای کالبدی توسط رویکرد زمینه گرایی (نمونه موردی: محله سنگلج تهران)

محله سنگلج بافت تاریخی با ارزش تهران است که در سال های حکومت قاجاریه از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است، این محله از لحاظ ارزش کالبدی بناهای موجود از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. با توسعه کالبدی در این محله و تقابل نامناسب ساختار سنتی و قدیمی با نمودهای معماری معاصر، هویت تاریخی این محله کمرنگ شده است. در همین راستا یکی ازعوامل بازگردان هویت تاریخی به این محله اندیشه زمینه گرایی است که می تواند با توجه به شرایط طبیعی، کالبدی، فرهنگی و تاریخی موجود در ناحیه با ارزش تاریخی تعریف شود. بر همین اساس موضوع بازآفرینی هویت محله در جهت حفظ ارزش های کالبدی توسط رویکرد زمینه گرایی، با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و با دو ابزار مطالعات کتابخانه ای و پیمایشی توسط پرسش نامه بسته، در بین ساکنین محله سنگلج مورد پژوهش قرار گرفت. هدف مهم در این پژوهش میزان تاثیر گذاری عوامل زمینه گرایی همچون فرم، مصالح، تاریخ و تعاملات اجتماعی بر حفظ ارزش کالبدی و ارتقاء هویت محله می باشد. نتیجه این پژوهش بیان کرد که مبحث زمینه گرایی در قالب نوعیت بکارگیری سبک معماری سنتی، رنگ بنا، مصالح به کار رفته در بنا که همسو با بافت محله است، بر ارتقاء هویت محله سنگلج تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

هویت ، محله سنگلج ، زمینه گرایی ، ارزش کالبدی