چالش بازنشستگی در آموزش و پرورش، نیازمند حکمرانی و سیاست گذاری در منابع انسانی

مهم ترین چالش سیاست گذاری در آموزش و پرورش در هزاره سوم، سیاست تحول و تبدیل نظام آموزشی فعلی به آموزش و پرورش کارا و اثربخش است . کارآمد کردن نظام آموزشی مستلزم برنامه ریزی و سیاست گذاری آموزشی برمبنای واقعیات است(طالبی،1396:113). واقعیتی که در سال های اخیر به یکی از مهم ترین چالش های سیاست گذاری در حوزه منابع انسانی در آموزش و پرورش مبدل گردیده و با توجه به ابعادی که دارد، کل نظام تربیت رسمی و عمومی در جمهوری اسلامی ایران را تحت تاثیر قرار داده است. مسیله بازنشسته شدن تعداد زیادی از نیروهای این سازمان است که بنا به آمار، طی سال ‎های نه چندان دور، قریب به دو سوم از سرمایه انسانی چنین نهاد تاثیر گذاری بازنشسته خواهند شد (چهاربند،1395) و عملا وزارت آموزش و پرورش با از دست دادن سرمایه های باتجربه خود دچار مسایل متعددی می گردد.نوشتار حاضر به بررسی بازنشسته شدن تعداد زیادی از نیروهای آموزش و پرورش در سال های اخیر و پیامدهای ناشی از آن و برخی راهکارهامی پردازد. موضوعیکه با توجه به جایگاه غیر قابل انکار نیروی انسانی در سازمانی همچون آموزش و پرورش که دارای تاثیر مستقیم و غیر مستقیم بر زندگی آحاد جامعه است، اهمیت پرداخته شدن به آن را دوچندان ساخته است.

کلیدواژه ها:

بازنشستگی ، آموزش و پرورش ، خط مشی گذاری در آموزش وپرورش