بررسی تاثیر کودهای زیستی نیتروکسین، بیوسوپرفسفات، میکوریزای آربسکولار و بسترهای کشت مختلف در تهیه نشاء بادمجان

این آزمایش با هدف بررسی تاثیر کودهای زیستی نیتروکسین، بیوسوپرفسفات، میکوریزای آربسکولار و بسترهای کشت مختلف در تهیه نشاء بادمجان اجرا گردید. این تحقیق در سال 1395 در قالب فاکتوریل به صورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار و 25 تیمار به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل 5 نوع بستر کشت شامل کوکوپیت، ضایعات درخت خرما، الیاف نخل (1:1)، کوکوپیت (1:1)، الیاف نخل+ کوکوپیت (2:2)، الیاف نخل + کوکوپیت(3:1)، کوکوپیت + الیاف نخل (1:3)،5 سطح باکتری و قارچ میکوریزا گلوموس موسه و گلوموس اینترادیسز که شامل شاهد (بدون تلقیح)، محلول نیتروکسین (حاوی ازتوباکتر)، بیوسوپرفسفات (باکتری حل کننده فسفات از جنس سودوموناس) بودند. پس از رشد کامل بوته، برخی صفات از جمله ارتفاع نشاء، شاخص کلروفیل، قطر نشاء، تعداد برگ، تعداد گره، طول میان گره، وزن تر و خشک ریشه، وزن تر و خشک اندام هوایی، کلروفیل a،b و کل میزان عناصر N، P، K اندازه گیری شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمار قارچ های میکوریزا، محلول های نیتروکسین و بیوسوپرفسفات بر صفت های ارتفاع، شاخص کلروفیل، قطر ساقه، تعداد برگ و گره، طول میان گره، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه نشاءهای بادمجان اثر معنی داری در سطح احتمال یک درصد داشت، و در تیمارهای بیوسوپرفسفات، نیتروکسین و گلوموس اینترادیسز بهترین عملکرد را نشان داد. بسترهای کشت در اکثر صفات معنی دار شد و بسترهای الیاف نخل + کوکوپیت (3:1)، الیاف نخل + کوکوپیت (1:3) بیشترین عملکرد را نشان دادند. اثر متقابل بسترهای کشت، قارچ های میکوریز گلوموس موسه، گلوموس اینترادیسز و محلول های نیتروکسین و بیوسوپرفسفات نشان داد که صفت های ارتفاع، شاخص کلروفیل، قطر ساقه، تعداد برگ و گره، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه، کلروفیل a،b و کل میزان عناصر N، P، K نشاء بادمجان در سطح احتمال یک و پنج درصد معنی دار شدند.

کلیدواژه ها:

بادمجان ، بستر کشت ، کودزیستی ، قارچ های میکوریز