شهر نشینی و اثر آن بر آب و هوا و بهداشت شهر

شهر ها شاید بزرگترین نشانه های دخالت انسان در تغییر منظر چه از نظر فضائی و چه از نظر توسعه در طول زمان به شمار می روند. این شهرها معمولاً با طرح نه چندان کارآمد خود و غالباً گسترده به عنوان بزرگترین کانون جمعیت و اشتغال و به عنوان مراکز توسعه صنعتی و فرهنگی که با محیط پیرامون خود در تعامل است، تجلی پیدا می کنند. توسعه فیزیکی محیط های شهری، هوا، زمین، کناره رودخانه ها و ساحل ها را اشغال می کند. آثاری که به طور فزاینده ای پوشش گیاهی، وضعیت جوی و کیفیت آب را تغییر می دهد. فرآیندهای شهرنشینی تاثیر عمده ای بر عناصر جوی، ژئوسفر، هیدروسفر و زیست کره خواهند داشت. توانایی ما در اداره شهر بطور فزاینده ای در رابطه با سلامت فیزیکی و دماغی افراد ساکن در آن، رفاه اجتماعی و جمع آوری و دفع موفقیت آمیز مازاد جامد و مایع شهری، همواره مورد سوال قرار می گیرد.یک آگاهی و درک از تغییراتی که شهر نشینی بر فضاهای زندگی و کیفیت آن اعمال می کند و آثاری که این شهرنشینی بر عناصر طبیعی دارد، در تشریح فرآیندهای زیست محیطی و تخریب حاصله به ما کمک می کند، تا گامی اساسی به سوی مدیریت با کارآیی بیشتر برداریم.