مقایسه فرآیندهای PSRPs و PFRPs تثبیت لجن در کاهش پاتوژنها

لجن فاضلاب باقیمانده حاصل از تصفیه فاضلاب خانگی است و یا بعبارت دیگر مواد جامدی است که در روشهای مختلف تصفیه بمنظور حذف آلاینده های محلول و معلق از طریق جداسازی مواد جامد از فاضلاب و یا فعالیتهای بیولوژیکی از تصفیه خانه فاضلاب بدست می آید. امروزه لجن فاضلاب در شمار مواد زائد خطرناک طبقه بندی میشوند، از این رو تثبیت و بی خطر سازی آنها قبل از استفاده مجدد و دفع برابر قوانین زیست محیطی امری اجتناب ناپذیر می باشد. هدف از تصفیه لجن، تبدیل لجن خام حجم و بدبو به موادی خنثی و بی بو که اکثر پاتوژنهای موجود در آن از بین رفته است میباشد. تکنیکهایی که جهت تثبیت لجن بکار می رود به اندازه، نوع و موقعیت تصفیه خانه، واحدهای موجود در آن، خصوصیات و مقدار جامدات و بالاخره به طریقه استفاده و دفع لجن بستگی دارد.ولی به هر صورت روشی بایستی انتخاب گردد که لجن را بدون هیچ مشکلی بتوان تثبیت و دفع کرد. EPA روشهای تثبیت لجن را با توجه به میزان کاهش پاتوژنها به دو دسته کلی PSRPs و PFRPs تقسیم نموده و لجن بدست آمده از هر روش را برای کاربرد خاصی در زمین مجاز میداند. هدف از ارائه این مقاله لزوم شناخت این فرآیندها و بسط و گسترش چنین سیستم های در کشور از دیدگاه پژوهشی و اجرایی می باشد.

کلیدواژه ها:

لجن فاضلاب ، فرایند PSRPs و PFRPs تثبیت لجن ، پاتوژن