رابطه بین تمرکز مشتری و اجتناب مالیاتی شرکت

شرکتهای با مشتریان عمده نیاز بیشتری به نگهداری وجه نقد دارند و انگیزه های بالاتری برای مدیریت سود رو به بالا دارند. از آنجاکه برنامه ربزی مالیاتی می تواند همزمان هم جریان های نقدی و سود حسابداری را افزایش دهد، لذا شرکتهای با مشتریان متمرکز،احتمال بیشتری برای بکارگیری اجتناب مالیاتی خواهند دا شت. هدف اصلی این پژوهش، برر سی رابطه معنادار بین تمرکز مشتری واجتناب مالیاتی در شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. معیار مورد استفاده جهت سنجش اجتناب مالیاتی؛ نرخموثر مالیاتی نقدی و معیار تعیین مشتری عمده؛ فروش های بالای 10 درصد است. برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدل رگرسیونخطی چندگانه ا ستفاده گردیده است. نتیجه برر سی 142 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1388 الی1395 حاکی از آن است که بین تمرکز مشتری و اجتناب مالیاتی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. به عبارتی، در شرکتهایی که تمرکزمشتری بالاتر بوده است، اجتناب مالیاتی بالاتری ملاحظه گردیده است. سایر یافته های این پژوهش نشان داد که بر خلافپیش بینی، بین تمرکز مشتری دولتی و اجتناب مالیاتی رابطه مثبت معنادار وجود دارد. به نظر می رسد دلیل این رابطه مثبت رامی توان در ساختار مالکیت عمده دولتی مشتریان در بازار سرمایه ایران جستجو کرد.

کلیدواژه ها:

تمرکز مشتری ، تمرکز مشتری دولتی ، اجتناب مالیاتی ، نرخ موثر مالیاتی نقدی