تاثیرمکمل های پروبیوتیکی باسیلوس و مخمر بر برخی فراسنجه های تخمیر شکمبه به روش برون تنی

محیط شکمبه، محیط بی هوازی می باشد که به خاطر حرارت (38-40 درجه سانتی گراد) و PH (5/7 تا 7/3) مطلوب، شرایط لازم را برای رشد و تکثیر میکروارکانیسم های شکمبه فراهم می کند. بازدهی تولید در حیوانات نشخوارکننده تا حد زیادی به وسیله شکمبه تامین می شود، بنابراین فعالیت پایدار میکروارگانیسم های شکمبه برای نشخوارکنندگان امری حیاتی می باشد. فعالیت درست نشخوارکنندگان تا حدود زیادی به عملکرد میکروارگانیسم های شکمبه مانند پروتوزوآها وابسته است. تهیه جیره مناسب به منظور بهبود PH شکمبه که نقش اساسی در عملکرد دام و فعالیت های دام دارد اساسی می باشد. استفاده از افزودنی های غذایی در جیره دام یکی از راه کارها برای بهبود تخمیر شکمبه و نیل به تولید مناسب تر است. استفاده از این مواد افزودنی می تواند باعث توسعه بهتر شکمبه و در نتیجه افزایش قابلیت هضم مواد مغذی گردد. استفاده از پروبیوتیک ها برای افزایش عملکرد، بهبود وضعیت سلامت و تغییر در اکوسیستم شکمبه یک جایگزین مناسبی برای آنتی بیوتیک محسوب می شود. در پژوهش حاضر، تاثیر مصرف مکمل های پروبیوتیکی باسیلوس و مخمر بر تجزیه حقیقی سوبسترا، گوارش پذیری و انرژی قابل متابولیسم با روش برون تنی بررسی شد. جیره های آزمایشی شامل 1- جیره پایه فاقد مکمل پروبیوتیکی (شاهد) 2- جیره حاوی مکمل باسیلوس و 3- جیره حاوی مخمر بود. انکوباسیون جیره های آزمایشی به مدت 24 و 72 ساعت در ویتن های گاز تست انجام شد. پس از انکوباسیون 24 و 72 ساعته جیره های شاهد، حاوی باسیلوس و مخمر در ویتن های ویژه گاز تست، میزان PH شیرابه گوارشی بلافاصله توسط دستگاه PH متر دیجیتال اندازه گیری شد. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار sas نسخه 9.00 تجزیه گردید. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد که تعداد کل پروتوزوآی شکمبه در بین تیمارها تفاوت معنی داری نداشت (P> 0.05). از طرف دیگر در سطح احتمال 5 درصد اختلاف معنی داری در میزان PH در زمان های متفاوت مشاهده شد. در مجموع، نتیجه گیری شد که گنجاندن مکمل های پروبیوتیکی باسیلوس و مخمر در جیره تاثیر بر جمعیت پروتوزوآی شکمبه در شرایط بروننی ندارد.

کلیدواژه ها:

پروتوزوآ ، باسیلوس ، مخمر ، PH ، تخمیر شکمبه