توسعه پایدار ملی در گرو توسعه فرهنگ کارآفرینی در مدارس (مطالعه مروری)

کارآفرینی در آموزش و پرورش فرایند منظم و مستمری است که از یک سو به شناسایی و بهره برداری موثر از کلیه منابع درونی و بیرونی نظام آموزشی منجر میشود و از سوی دیگر موجب ایجاد فرصتهای جدید یاددهی و یادگیری میگردد. همچنین کارآفرینی نقش مهمی در فرهنگ سازمانی و بهره وری نیروی انسانی ایفا میکند. توسعه فرهنگ کارآفرینی نیازمند وجود برخی عوامل و مولفه ها است که شناخت آنها و برنامه ریزی در راستای بهبود آنها به توسعه ملی کمک می نماید. منابع انسانی پایه اصلی ثروت ملتها را تشکیل میدهند، سرمایه و منابع طبیعی عوامل تبعی تولید هستند. در حالی که انسانها عوامل فعالی هستند که سرمایه ها را متراکم می سازند و توسعه ملی را به پیش میبرند. واضح است کشوری که نتواند مهارتها و دانش مردمش را توسعه دهد و از آن در اقتصاد ملی به نحو موثری بهره برداری نماید، قادر نیست هیچ چیز دیگری را توسعه بخشد. در رویکرد توسعه انسانی، عناصر ضروری عبارتند از : برابری در قالب دسترسی به فرصت ها، پایداری در شکل مسیولیت نسبت به نسلهای آینده، بهره وری در قالب سرمایهگذاری در منابع انسانی و ایجاد فضای قابلیت زایی که افراد را قادر به کسب حداکثر بهرهبرداری از ظرفیتهایشان میسازد و توانمندسازی بدین معنا که مردم به سطحی از توسعه فردی دست یابند که به آنها امکان انتخاب بر اساس خواستهای خود را بدهد. لذا برنامه توسعه انسانی خود را برای هزاره جدید مطرح نموده است که یکی از غایتهای آن به عنوان مشارکت جهانی برای توسعه میباشد و یکی از اهداف مهم آن توسعه فرصت های شغلی است که تنها از طریق توسعه فرهنگ کارآفرینی در مدارس محقق میگردد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ملی ، فرهنگ کارآفرینی ، مدارس کارآفرین