اثربخشی قصه درمانی بر بهبود رشد زبانی و مهارت های اجتماعی در نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز

کودکان دیرآموز مهارت لازم برای ورود به دبستان که برای یادگیری موضوع های درسی به آن ها نیاز دارد، را ندارد، این مهارت ها مقدمه یادگیری تحصیلی و اجتماعی هستند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی قصه درمانی بر بهبود رشد زبانی و مهارت های اجتماعی در نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز در سال 1396 در شهر تهران انجام شد.در این پژوهش شبه آزمایشی که یک طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است جامعه آماری این پژوهش کلیه نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز مناطق 6، 7 و 8 شهر تهران می باشند که در سال تحصیلی 1396-1395 مشغول به تحصیل بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تعدادی از نوآموزان مناطق 6، 7 و 8 تهران انتخاب شده و آزمون سنجش هوش وکسلر ویژه کودکان برای آنان اجرا گردید و از میان نوآموزانی که دیرآموز شناخته شدند، تعداد 30 آزمودنی به تصادف انتخاب شده و از طریق گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش (n:15) و کنترل (n:15) قرار گرفتند. تمام آزمودنی ها در مرحله پیش آزمون به پرسشنامه های مهارت های اجتماعی ماتسون (نسخه والد) و مقیاس رشد زبانی آزمون سنجش رشد نیوشا پاسخ دادند، سپس برنامه آموزشی قصه درمانی در هشت جلسه اجرا شد و در نهایت، پس آزمون از تمام گروه های آزمایش و کنترل گرفته شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آماری آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج پژوهش نشان دادکه قصه درمانی در بهبود مهارت های اجتماعی و رشد زبانی نوآموزان پیش دبستانی دیرآموز اثربخش است.