تاثیر مداخله ذهن آگاهی بر رشد مهارت های بنیادی و رشد شناختی کودکان با اختلال هماهنگی رشدی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر یک دوره تمرینی ذهن آگاهی بر رشد مهارت های حرکتی بنیادی و رشد شناختی کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی می باشد. پژوهش حاضر از نوع تجربی و میدانی بوده که با انجام پیش آزمون پس آزمون و گمارش تصادفی 15 شرکت کننده در گروه کنترل و 15 نفر در گروه آزمایش، و اعمال متغیر مستقل (تمرین ذهن آگاهی)، بر روی رشد مهارت های بنیادی و مهارت های شناختی کودکان مبتلا هماهنگی رشدی اجرا شد. انتخاب آزمودنی ها با استفاده از پرسشنامه ی اختلال هماهنگی رشدی (DCD – Q) صورت گرفت، متغیرهای حرکتی (نظیر مهارت های جابجایی و دستکاری، تعادل ایستا، تعادل پویا) و شناختی (نظیر زمان واکنش و زمان تاخیر و زمان کل حل مسیله ) قبل و بعد از تمرینات توسط آزمون های معتبر رشد درشت (TGMD2)، تست تعادل ایستای لک لک، تست تعادل پویای Y و آزمون برج لندن) اندازه گیری شد. و پس از 8 جلسه تمرین ذهن آگاهی، براساس راهنمای مداخله، پس آزمون برای بررسی تاثیر تمرین ذهن آگاهی بر گروه آزمایشی، روی کودکان آزمایشی و کنترل به اجرا درآمد. نتایج تحلیل کواریانس، آزمون لون، تی مستقل و همبسته نشان داد تمامی متغیرهای گروه آزمایش از پیش آزمون تا پس آزمون دستخوش تغییرات معنی دار شده است (p<0/05). در حالی که این اختلاف میانگین از پیش آزمون تا پس آزمون در گروه کنترل مشاهده نگردید. از آنجایی که تاثیرات مثبت تمرین ورزشی بر کارکرد حسی حرکتی در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی مشاهده شد، بنابراین می توان یک دوره تمرین ذهن آگاهی می تواند تبحر حرکتی و عملکرد شناختی را در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی به صورت معناداری بهبود بخشد. تمرین ذهن آگاهی توانسته تفاوت معناداری بین دو گروه کنترل و تجربی ایجاد کند که نشان دهنده ی تاثیر مداخله ذهن آگاهی بود. این پژوهش به این نتیجه رسید که ذهن آگاهی می تواند باعث بهبود رشد مهارت های حرکتی بنیادی و رشد شناختی این کودکان شود.

کلیدواژه ها:

اختلال هماهنگی رشدی ، تمرینات ذهن آگاهی ، مهارت های جابجایی ، مهارت های دستکاری