مدلسازی انتشار گاز های NOx و CO ناشی از احتراق گاز طبیعی در نیروگاه سیکل ترکیبی سمنان

مدلسازی آلودگی هوا روشی جهت مشخص نمودن نحوه انتشار آلاینده های هوا ناشی از یک یا چند منبع الاینده می باشد. این تحقیق با هدف بررسی و مدلسازی انتشار آلاینده های هوای ناشی از نیروگاه سیکل ترکیبی سمنان انجام گردیده است. موقعیت این نیروگاه در فاصله 8 کیلومتری شمال شرقی شهر سمنان می باشد. در مدلسازی انجام شده از نرم افزار Disper 4.0 استفاده شده است. بطور کلی جهت مدلسازی آلاینده های هوا در این بررسی 3 نوع اطلاعات ورودی شامل ویژگی های منابع آلاینده، اطلاعات هواشناسی منطقه و وضعیت توپوگرافی منطقه مورد نیاز می باشد. منابع آلاینده هوای این نیروگاه که بعنوان منبع نقطه ی در نظر گرفته شده است شامل 4 عدد دودکش به ارتفاع 25 متر می باشد. براساس بررسی انجام شده نزدیکترین ایستگاه هواشناسی سینوپتیک به محل نیروگاه، ایستگاه هواشناسی سمنان است که از نظر نوع اطلاعات و طول مدت اطلاعات، جهت مدلسازی دارای آمار قابل قبول می باشد. مدلسازی انتشار برای دو الاینده اکسیدهای ازت NOx و منوکسید کربن CO انجام گردیده است نتایج حاصل از مدلسازی نشان دهنده انتشار آلاینده ها در راستای شمالی جنوبی می باشد. حداکثر غلظت گاز NOx در فاصله 2258 متری از نیروگاه، 25/24 میکروگرم بر متر مکعب می باشد. همچنین حداکثر غلظت گاز CO در فاصله 2032 متری 89/1 میکروگرم برمتر مکعب می باشد. با توجه به غلظت الاینده های NOx, CO ناشی از نیروگاه، غلظت این الاینده ها در مقایسه با استاندارهای هوای پاک سازمان حفاظت محیط زیست کمتر می باشد.

کلیدواژه ها:

نیروگاه ، مدلسازی انتشار ، اکسیدهای ازت ، منوکسید کربن ، سمنان ، آلودگی هوا