سیر تحولات مسیولیت کیفری اطفال و نوجوانان در حقوق ایران با نگاهی به آیات و روایات

وقتی ادله ی شرعی به مساله رشد در امور حقوقی که بسیار ساده تر از امور کیفری هستند، توجه داشته به طریق اولی، باید رشد در امور کیفری که پیچیدگی های خاصی را دارا است، باید مورد توجه قرار گرفته باشد. در ضمن، رشد در امور حقوقی، با رشد در امور کیفری متفاوت بوده و با توجه به شرایط زمانی و مکانی و خصوصیات فردی هر فرد، قابل تغییر می باشد.در هر جامعه ای اطفال و نوجوانان نیازمند تعلیم و تربیت و پشتیبانی هستند زیرا این اطفال و نوجوانان هستند که آینده جامعه را شکل می دهند لذا باید از تعلیم و تربیت نا صحیح آن ها و در نتیجه ارتکاب جرم توسط آن ها جلوگیری به عمل آورد.همواره مراقبت از کودکان و نوجوانان به دلیل ساختار جسمی و ذهنی حساس و شکننده ای که دارند مورد توجه مذاهب و ادیان مختلف جوامع بوده اند و در جهت رفاه و امنیت آنان فعالانه تلاش شده است و در این راستا، نسبت به آنان - که به عنوان آینده سازان جامعه یاد میشوند، معمولا اقدامات حمایتی انجام می شود. این درحالیاست که بعضا در همین جوامع که به عنوان حامی و پشتوانه این کودکان می باشند محیطی را ساخته اند که کودکان نه تنها احساس امنیت و آسایش نمی کنند بلکه درگیر انواع آزار و محدودیت ها می شوند و علیه آنها اقداماتی صورت می گیرد که وجدان عمومی جامعه را به درد می آورد. در میان این فضا بعضی از کودکان و نوجوانان برای رهایی از این محدودیت ها دست به کارهایی می زنند که به نوعی در نظر جامعه جرم بوده و مورد بازخواست و نکوهش قرار می گیرند. البته نباید این اقدامات به عنوان جرم معرفی شوند زیرامعمولا در قوانین حقوقی این اقدامات به بزه معروفند. با این وجود در قواعد و قوانین همواره برای اینگونه اعمال بزهکارانه، مجازات و اقدامات تربیتی و تادیبی تعیین شده و حتی در این زمینه کمتر به مفهوم کودک بودن آنان توجه شده و همراه با بزرگسالان مورد بازخواست و مجازات قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

کودکان ، رشد ، حقوق ، بزرگسالان