رابطه بین مدیریت دانش و فرسودگی شغلی در پرستاران شاغل اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد

امروزه فرسودگی شغلی در شغل پراسترس پرستاری، عاملی اساسی برای افت کارایی و اثربخشی پرستاران، در بیمارستان هاست. یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر این امر کسب و به کارگیری دانش و اطلاعات روزآمد و تبادل این اطلاعات بین همکاران می باشد، چنین فرایندی نیازمند به کارگیری سبک جدیدی از مدیریت به نام مدیریت دانش می باشند. لذا پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش مدیریت دانش در کاهش فرسودگی شغلی پرستاران شاغل در اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد انجام گردید. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی است، برای تجزیه وتحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. در پژوهش حاضر جامعه آماری شامل همه پرستاران شاغل در اورژانس بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد بودند که 200 نفر از پرسنل به صورت تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه های مدیریت دانش و فرسودگی شغلی را کامل نمودند. یافته ها نشان داد که بین مدیریت دانش با فرسودگی شغلی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. همچنین در بین ابعاد مدیریت دانش، اشتراک و تسهیم اطلاعات نقش پررنگتری در این زمینه ایفا می کند. با توجه به یافته های حاضر یکی از روش های کاهش فرسودگی شغلی پرستان، افزایش سطح مدیریت دانش در بین آنان است

کلیدواژه ها:

فرسودگی شغلی ، مدیریت دانش ، پرستاران ، اورژانس ، بیمارستان