سنجش بو در تاسیسات تولید کمپوست

مهمترین منابع انتشار بوهای ناخوشایند در تاسیسات تولید کمپوست ترکیبات آلی و معدنی گوگرد، آمونیاک، آمین ها، اسیدهای چرب فرار، ترکیبات آروماتیک، ترپن ها، استون، فنول و تولوئن می باشند. مزاحمت های ناشی از بوهای نامطبوع برای جوامع بشری باعث پیدایش قوانین و دستورالعمل های جدی در رابطه با اندازه گیری و جلوگیری از انتشار آنها در هوای شهرها گردیده است. اندازه گیری بو با دو روش امکان پذیر است که یکی از نوع تجزیه ای و دیگری از نوع حسی می باشد. روشهای تجزیه برای آشکار سازی، جداسازی و ذره ای کردن ترکیباتی که مخلوط بودار را می سازند بکار برده شده و با فنون گاز کروماتوگرافی انجام پذیر هستند. آنها در مواردی که بتوان یک رابطه بین غلظت ماده بودار و درک بو برقرار نمود بویژه در حالاتی که بو از یک یا چند ماده کم تشکیل شده باشد عملی هستند. با روشهای حسی تاثیر مخلوط ماده بودار با کمک بینی بعنوان حس گر ارزیابی می گردد. سنجش حسی بو به جنبه های مختلف غلظت، شدت و حالت دلپذیری نسبت داده می شود. غلظت بوسیله تعیین فاکتور رقت تا آستانه درک سنجیده می شود که آن بوسیله یک گروه تشخیص و با رقیق کردن پی در پی نمونه با هوای تمیز و به کمک دستگاه بوسنج انجام پذیر است. نتایج حاصل بوسیله نرم افزار ثبت گردیده و بصورت آماری نمایش داده می شوند.

کلیدواژه ها:

سنجش بو ، ترکیبات بودار در تولید کمپوست ، آنالیز بوسنجی ، دستگاه بوسنج