بررسی وضعیت آلودگی صوتی در ایران بر اساس پایش های موجود

آلودگی صوتی را صدایی ناخواسته با مدت زمان، شدت یا کیفیتی که به انسان آسیب جسمی و روحی وارد کند، تعریفمی کنند و سازمان بهداشت جهانی آن را خطری جدی برای سلامت انسان ها معرفی کرده است. بنابراین به منظور پیشگیری ومدیریت مناسبتر اثرات مخرب آن، پایش و سنجش این آلودگی زیست محیطی در شهرها امری ضروری می نماید. از اینروهدف این مقاله، بررسی پایشهای صورت گرفته در شهرهای مختلف ایران میباشد که نتایج حاصل با استانداردهای موجود ونیز وضعیت سایر کشورها ارزیابی شده است. مقاله پیشرو یک مطالعه مروری میباشد که با توجه به هدف فوق الذکر و باجستجوی مقالات منتشر شده از سال 2002 تا 2012 در پایگاه های اطلاعاتی انجام گرفت است. از میان تعداد زیاد مقالاتبدست آمده، مواردی که جنبه علمی و عملیاتی استانداردی را دنبال کرده بودند را انتخاب و در مقاله کنونی استفاده گردیدهاست. نتایج این مطالعه نشان داد که میانگین تراز معادل صوت در کل مقالات مورد بررسی بالاتر از حد مجاز می باشد وهمچنین بین میزان تراکم وسایل نقلیه موتوری و تراز معادل صوت ارتباط آماری معنا داری وجود داشت. به نظر می رسد باتوجه به نتایج به دست آمده، برای کنترل آلودگی صوتی ناشی از ترافیک باید راهکارهای مدیریتی جامع برای کاهش آلودگیصوتی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

آلودگی صوتی ، وسایل نقلیه ، تراز معادل صدا ، مطالعه موردی ، محیط زیست