بیان در سووشون سیمین دانشور

سیمین دانشوراز نویسندگان پر کار ادبیات معاصر ایران است وجایگاه ویژه ای در داستان نویسی دارد؛ پژوهش در آثار او برای آشنایی ومعرفی ادبیات معاصر ایران امری ضروری است. به صراحت می توان گفت که سیمین دانشوراز فعال ترین نویسندگان دوره زمانی خود بوده است که آثار وی تاثیرات مستقیمی را از زندگی شخصی،فعالیت های سیاسی واوضاع اجتماعی وفرهنگی وتاریخی آن دوره گرفته است. سیمین دانشورداستان هایش را پا به پای حوادث اجتماعی می نگارد بر این اساس، داستان هایش را باید در پیوند با تاریخ وجریان های اجتماعی زمان نگارش شان بررسی نمود. هدف از بررسی حاضر بررسی ان در داستان سووشون سیمین دانشور می باشد تا از این طریق به راز و رمز زبان و آیین نگارش ایشان پی ببریم. این پژوهش براساس بررسی کنایه، تشبیه واستعاره ها موجود در این کتاب می باشدکه بر اساس انواع آنها وتاثیری که بر نگارش نویسنده می گذارد دسته بندی شده اند. آنچه از این بررسی دریافت می شود پیچیدگی وزیبایی زبان نویسنده می باشد وهمچنین وجود کنایه وتشبیه واستعاره در سخن نشانه ایجاز سخن وعامیانه بودن زبان نویسنده می شود.

کلیدواژه ها:

بیان ، کنایه ، تشبیه ، استعاره ، سووشون