پیش بینی اختلال های رفتاری براساس سبک های دلبستگی، سبک های اسنادی و شیوه های فرزندپروری در دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر سنندج

هدف از انجام این پژوهش پیش بینی اختلال های رفتاری براساس سبک های دلبستگی، سبک های اسنادی و شیوه های فرزندپروری در دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر سنندج بود. روش پژوهش حاضر با توجه به هدف پژوهش، جزء پژوهش های کاربردی و از نظر شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش آموزان دوره اول متوسطه شهر سنندج در سال تحصیلی 96-95 تشکیل داده است که این تعداد حدودا 2000 نفر بودند، از این حیث نمونه آماری شامل تعداد 150 نفر از دانش آموزان است که به شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب و ابزار پژوهش روی آنها اجرا شد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اختلال رفتاری راتر و همکاران (1964)، سبک دلبستگی سیمپسون (1990)، سبک اسنادی سلیگمن و همکاران (1983) و شیوه های فرزندپروری بامریند (1972) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده گردید. یافته های سوال اول نشان داد بین اختلال رفتاری و سبک های دلبستگی اضطرابی و اجتنابی رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد؛ همچنین بین اختلال رفتاری با سبک دلبستگی ایمن رابطه معکوس و معنی دار وجود داشت. نتایج آزمون تحلیل رگرسیون نشان داد، سبک های دلبستگی می تواند 17/8% از واریانس اختلال رفتاری را پیش بینی کند. یافته های سوال دوم نشان داد بین اختلال رفتاری و مولفه های سبک های اسنادی رابطه معکوس و معنی داری وجود دارد و مولفه های سبک های اسنادی می تواند 13/7% از واریانس اختلال رفتاری را پیش بینی کند، یافته های سوال سوم نشان داد بین اختلال رفتاری و قاطع و اطمینان بخش رابطه معکوس و معنی دار وجود دارد و شیوه های فرزند پروری می تواند 22/7% از واریانس اختلال رفتاری را پیش بینی کند. از یافته های پژوهش می توان چنین نتیجه گیری نمود که اختلال های رفتاری از مواردی است که توسط سبک های دلبستگی، سبک های اسنادی و شیوه های فرزندپروری قابل تبیین می باشد که توجه به این عوامل در هنگام تربیت فرزندان مهم است.

کلیدواژه ها:

اختلال رفتاری ، سبک های دلبستگی ، سبک های اسنادی ، شیوه های فرزند پروری