اثرات آلاینده دی اکسید گوگرد در افزایش موارد بروز سکته های حاد قلبی در میان شهروندان شهر بوشهر

سابقه و هدف:مدل های تعیین اثرات بهداشتی بیشتر از نوع آماری اپیدمیولوژیکی هستند که داده های کیفیت هوا را در فواصل غلظت با پارامترهای اپیدمیولوژیکی نظیر خطر نسبی، بروز پایه و جزء منتسب تلفیق نموده و حاصل کار را به صورت مرگ و میر نمایش میدهد. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات آلاینده دی اکسید گوگرد در افزایش موارد بروز سکته های حاد قلبی در میان شهروندان شهر بوشهر می باشد. | مواد و روش ها: این مطالعه تحلیلی در سال 1390 در شهر بوشهر انجام شد. در مرحله اول داده های مورد نیاز به صورت خام از سازمان محیط زیست و سازمان هواشناسی گردآوری گردید. اندازه گیری غلظت دی اکسید گوگرد با استفاده از دستگاه BUBK انجام گردید. پس از پردازش داده ها توسط نرم افزار EXCEL به صورت فایل ورودی به مدل در آمده و اثرات بهداشتی محاسبه گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که غلظت آلاینده دی اکسید گوگرد در هوا در شهر بوشهر با میانگین سالانه g / m2 [44 می باشد. در منطقه مطالعاتی به ازاء هر * ug / m 10 افزایش غلظت دی اکسید گوگرد، میزان موارد سکته های حاد قلبی 0 / 7 درصد افزایش می یابد . استنتاج: مقایسه منطقه نشان می دهد تعداد موارد سکته های حاد قلبی منتسب به آلاینده دی اکسید گوگرد در شهر بوشهر پایین می باشد و این میتواند با غلظت پایین دی اکسید گوگرد در هوای شهر بوشهر قابل توجیه باشد.

کلیدواژه ها:

سکته های حاد قلبی ، دی اکسید گوگرد ، بوشهر