تحلیل وضعیت آلودگی هوا در تونلهای ترافیکی شهری (بررسی موردی: شهر تهران)

وجود منابع آلاینده متعدد در شهرها میتواند باعث کاهش کیفیت هوای شهرها گردد. در این بین منابع متحرک و خودروها از جمله اصلی ترین منابع آلودگی میباشند. همچنین کیفیت هوا، بهخصوص در اماکنی که بیشترین حضور افراد وجود دارد از اهمیت فراوانی برخوردار است. تونلهای شهری بهدلیل تردد بالای خودروها و مشکلاتی که در تخلیه مناسب آلودگی های گازی وجود دارد از جمله این مکان ها هستند. لذا در این تحقیق به تعیین وضعیت غلظت آلاینده های گازی شامل مونواکسیدکربن و دی اکسیدنیتروژن برای یک تونل ترافیکی کلانشهر تهران همراه با بررسی تاثیر میزان تردد خودرو ها بر میزان غلظت آلاینده های مورد بررسی پرداخته میشود. اندازه گیری ها در طول دو روز برای پنج نقطه درون تونل و دو نقطه بیرون تونل در نوبتهای متعدد انجام گردید. نتایج نشان دادند که بیشترین میزان آلودگی در فواصل منتهی به دهانه خروجی تونل وجود دارد. برای مونواکسیدکربن، بیشترین میزان غلظت در زمان خاموش بودن سیستم تهویه تونل45ppm بهدست آمد. مشخص گردید که با فعالیت سیستم تهویه تونل در ظرفیت بالا، میتوان حد استاندارد برای این آلاینده را برقرار کرد. بیشترین میزان دی اکسیدنیتروژن درون تونلppm0/2ثبت گردید که تاثیر پذیرفته از تردد خودروهای سنگین میباشد.

کلیدواژه ها:

آلاینده های گازی هوا ، تونل های شهری ، تردد خودروها ، سیستم تهویه تونل