پهنه بندی آب زیرزمینی آبخوان سفید دشت از نظر پارامتر کیفی بیکربنات جهت مصارف شرب و کشاورزی

آبهای زیرزمینی از جمله منابع مهم مورد استفاده در بخش کشاورزی و شرب می باشند که 31 درصد منابع آبی جهان را بخود اختصاص می دهند. اطلاع از کیفیت منابع آب زیرزمینی کمک شایانی بمنظور مدیریت بهینه، استفاده و در نهایت بهره برداری مناسب از آنها میکند. از جمله پارامترهای مهم کیفی بیکربنات میباشد که در واقع مهمترین آنیون موجود در آبهای زیر زمینی بشمار می رود. در پژوهش حاضر به بررسی دقت روش های میانیابی جهت پیش بینی تغییرات مکانی بی کربنات آب زیرزمینی دشت سفید دشت، واقع در استان چهارمحال و بختیاری که بخشی از حوضه بهشت آباد بحساب می آیند، پرداخته شده است. برای بررسی خطای هر روش میانیابی و انتخاب بهترین روش، از تکنیک اعتبار سنجی حذفی استفاده شد. همچنین جهت مقایسه آماری مدل ها از مقادیر میانگین خطای مطلق (MAE) و میانگین خطای انحراف (MBE) برای هر مدل استفاده گردید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهد که روش انحنای کمینه مناسب ترین روش برای میانیابی بی کربنات در این دشت است. در نهایت با استفاده از روش بهینه میان یابی، پهنه بندی بیکربنات در این دشت از نظر شرب و کشاورزی انجام گرفت. نتایج حاکی از آن است که منابع آب زیر زمینی این دشت از نظر مصارف کشاورزی فاقد محدودیت بی کربنات و از نظر شرب در طبقه خوب و قابل قبول قرار می گیرند.

کلیدواژه ها:

میانیابی ، آب زیرزمینی ، بی کربنات ، دشت سفید دشت