تحلیلی بر درس کارورزی در دانشگاه فرهنگیان

کارورزی برنامه پیشرفت فردی و حرفهای کارورز بر پایه نظریه یادگیری تجربی است که زیر نظر یک گروه دانشگاه ی که متشکل از برنامهریزان آموزشی، کمیته کارورزی، مدرس راهنما، معلم راهنما، مدیر مدرسه و... است، با برنامه، شیوه و هدفهای مشخص شده و تکلیف های برنامه ریزی شده صورت میگیرد. هدف کارورزی بر اساس تعریف آن، کاربردی کردن آموخته های دانشجو معلمان است و میخواهد پلی میان نظریه و عمل در آموخته های دانشجو معلمان ایجاد و آنان را آماده کند تا آموخته ها و دانسته های خود را عملیکرده و به صورت تجربی وارد عرصه تدریس شوند و معلمی را تجربه کنند.این مقاله ضمن معرفی پیشینه، اهمیت و مرحله های درس کارورزی، به بررسی جایگاه و نقش دانشگاه فرهنگیان، در اجرای این برنامه و مقایسه آن در نظام تربیت معلم قدیم با وضعیت فعلی و نظام آموزشی دانشگاه فرهنگیان پرداخته و با نگاه ی به برنامه ی کارورزی در کشورهای توسعه یافته، برخی پیشنهادها را برای اجرای بهتر این درس ارایه کرده است.

کلیدواژه ها:

کارورزی ، دانشگاه فرهنگیان ، تربیت معلم ، تجربه عملی ، تحلیل تطبیقی