مدل سازی و ارزیابی خطرپذیری زلزله با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک (مطالعه موردی شهرستان بافق)

یکی از موضوعاتی که بیشتر شهرهای جهان دست به گریبانند، سوانح طبیعی است. با توجه به ماهیت غیر مترقبه بودن غالب حوادث طبیعی و لزوم اتخاذ تصمیم های سریع و صحیح و اجرای عملیات مبانی نظری و بنیادی، دانشی را تحت عنوان مدیریت بحران به وجود آورده است. این دانش به مجموعه فعالیت هایی اطلاق می شود که قبل، بعد و هنگام وقوع بحران جهت کاهش اثرات خطر انجام می گیرد. ضرورت کاهش خطرپذیری شهرها در برابر سوانح طبیعی از جمله زلزله، به عنوان یکی از اهداف اصلی برنامه ریزی و طراحی شهری محسوب میگردد. با توجه به اینکه اصلی ترین نیاز آسیب دیدگان ناشی از زلزله داشتن یک سرپناه می باشد، ونمی توان بعد از وقوع زلزله،سریعا0 مکانهای مناسب برای آسیب دیدگان زلزله راتهیه دید، باید قبل ازوقوع چنین بحرانهایی، مکان های مناسب از نظر(دسترسی به کاربریهای شهری، داشتن امنیت، دوری از مناطق مخاطره خیز و ...) برای آسیب دیدگان زلزله رافراهم کرد. لذا اولین گام، شناسایی میزان خطرپذیری مناطق شهری در برابر زلزله می باشد. از این رو، این پژوهش با هدف شناسایی مناطق خطرپذیر شهرستان بافق در برابر زلزله و در راستای مدیریت بحران انجام شده است. در این پژوهش 7 شاخص (فاصله ازپمپ های بنزین و گاز، گسل، آبفای شهری، پست برق، خط اصلی گاز، خطوط برق و ایستگاه (CGS انتخاب شده و با استفاده ازمدل رگرسیون لجستیک خطرپذیری شهرستان بافق تهیه گردید.

کلیدواژه ها:

زلزله ، مدیریت بحران ، رگرسیون لجستیک