شناسایی پیشران های توسعه ی منطقه ای با رویکرد تحلیل سیستمی (مطالعه موردی: استان گیلان)

دسترسی به توسعه ملی و منطقه ای آرمان بزرگ هر ملتی است. تحقق این امر مستلزم آن است که بهترین رویکردها و روشها برای تعیین مسیر توسعه به کار گرفته شود. وضعیت کنونی جهان استفاده از رویکرد آینده نگاری در برنامه ریزی ملی ومنطقه ای را اجتناب ناپذیر کرده است. از این رو پژوهش حاضر بر رویکرد آینده نگاری تکیه دارد. از طرف دیگر پیچیدگی هایجهان واقعی استفاده از ابزارهای انتزاعی چون نظریه ها و مدل ها را به منظور ساده کردن درک این سیستم های پیچیده،ضروری کرده است و استفاده از رویکردهای سیستماتیک توسعه یافته است. بنابراین تمرکز و هدف پژوهش حاضر ارزیابی وتحلیل متغیرهای توسعه استان گیلان، با بهره گیری از رویکرد سیستمی می باشد. این پژوهش در نظر دارد ضمن تحلیلسیستماتیک منطقه و عوامل و متغیرهای موثر بر آن، با استفاده از روش های آینده نگاری به شناسایی پیشران های توسعهاستان بپردازد. روش تحقیق پژوهش حاضر تحلیل ساختاری است. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش تحلیل آثار متقاطع ونرم افزار میک مک بهره گرفته شده است. این تحقیق از نظر ماهیت داده ها، کیفی و از نظر روش گردآوری داده ها، اسنادی وپیمایشی است. نتایج این پژوهش نشان داد که متغیرهای کلیدی راهبردی توسعه استان گیلان در افق 1410 شامل جمعیت،شیوه ی مدیریت کلان کشور، تکنولوژی تولید، پیوند صنعت و کشاورزی با دانشگاه، مخاطرات طبیعی، تعصبات قومی و قبیلهای، فرهنگ مصرف، سطح روابط کشور با منطقه و جهان، بهره وری تولید و تحقیق و توسعه اند.

کلیدواژه ها:

توسعه ی منطقه ای ، رویکرد سیستمی ، پیشران های توسعه ، عوامل کلیدی ، استان گیلان