اثر نماتدکشی سوسنبر و بومادران بر نماتد ریشه گرهی گوجه فرنگی (Meloidogyne javanica) در شرایط گلخانه ای

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,034

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MDCONF02_032

تاریخ نمایه سازی: 2 تیر 1397

چکیده مقاله:

امروزه تحقیقات وسیعی به منظور جایگزینی ترکیبات شیمیایی با ترکیبات گیاهی طبیعی جهت کنترل انگل گیاهی انجام گرفته است. در این پژوهش، اثر بازدارندگی دو گونه گیاه دارویی سوسنبر و بودمادران بر نماتد Meloidogyne javanica بررسی شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه عامل: عامل بیماری در دو سطح حضور نماتد و عدم حضور نماتد ( به عنوان فاکتور اول)، پودر گیاهی سوسنبر (Thymus serpyllum L.) و بومادران (Achillea millefolium L.) ( به عنوان فاکتور دوم ) هر کدام در پنج سطح غلظت 0، 2، 3، 5 و 8 گرم ( به عنوان فاکتور سوم)، در چهار تکرار انجام پذیرفت. فاکتورهای رشدی گیاه شامل طول، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه فاکتورهای رشد و نموی نماتد شامل تعداد گال، کیسه، تخم، تخم نماتد، لارو در 100 گرم خاک در شرایط گلخانه ای مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده، اثر بهتر گیاه بومادران را در بازدارندگی صفات رشد و نموی نماتد و نیز اثر مثبت سوسنبر را در افزایش صفات رشدی گوجه فرنگی نشان داد. به طوری که تیمار 3 سوسنبر بدون نماتد بیشترین طول اندام هوایی و وزن خشک اندام هوایی و ریشه و تیمار 5 گرم سوسنبر با حضور نمایتد بیشترین طول ریشه را داشت. کمترین تعداد کیسه تخم در 1 گرم ریشه، جمعیت نهایی و فاکتور تولید مثل مربوط به تیمارهای بومادران 3 و 8 گرم بود. همچنین تعداد گال در 1 گرم ریشه، تعداد تخم درون یک کیسه و تعداد لارو در 100گرم خاک در 8 گرم بومادران مشاهده شد. در مجموع به نظر می رسد نتایج این تحقیق بیانگر خاصیت نماتد کشی پودرهای این دو گیاه بر گیاه گوجه فرنگی می باشد.

نویسندگان

مهنا سلیمانپور

دانشجوی کارشناسی ارشد بیماری شناسی گیاهی دانشگاه شهرکرد

مجید اولیا

دانشیار گروه بیماری شناسی گیاهی دانشگاه شهرکرد

علی اکبر فدایی تهرانی

دانشیار گروه باغبانی دانشگاه شهرکرد

عبدالرحمان محمدخانی

دانشیار گروه بیماری شناسی گیاهی دانشگاه شهرکرد