رویکردهای بناهای میان افزا در بافت های تاریخی(مطالعه موردی؛خیابان چهارباغ عباسی اصفهان)

پس از انقلاب صنعتی و تغییراتی که در شهرسازی و معماری رخ داد، چهره ی شهر ها از هم گسست و در نتیجه ی آن آثار گذشته تحدید، تخریب و به دست فراموشی سپرده شدند. پس از گذشت سال ها، با تغییر نگرش ها، منشورها و قطع نامه هایی در خصوص بافت های تاریخی نوشته شدند که به سبب آن ها تلاش هایی در جهت حفظ و حراست از بافت های تاریخی انجام شد. در این میان ساخت و ساز های جدید در بافت های تاریخی مهم و غیر قابل لجتناب است، اما انتخاب رویکردی مناسب در جهت ارتغا بافت، از مهمترین نکاتی است که باید در نظر گرفته شوند. اصفهان از شهرهای تاریخی است که از مدرنیسم دور نمانده است و چنان چهره ی شهر از هم گسسته است که بافت های تاریخی آن به دانه های تاریخی پراکنده مبدل گشته است، چنان چه خیابان چهارباغ عباسی دیگر شباهتی به گذشته ندارد. بنابر این شناخت وضعیت موجود در جهت بهبود شرایط در آینده هدف اصلی پژوهش حاضر است.

کلیدواژه ها:

بناهای میان افزا ، مبانی و معیارها ، رویکردها ، چهارباغ عباسی اصفهان