نقش میانجی عوامل سازمانی (فرهنگ، یادگیری و اعتماد سازمانی) را در رابطه بین ویژگی های شخصیت و پدیده سکوت سازمانی، در بانک مسکن شهر آمل

امروزه برخی از سازمان ها از اظهارنظر خیلی کم و سکوت کارکنان رنج می برند. این سکوت روی کیفیتتصمیمات تاثیر منفی می گذارد و به وسیله ممانعت از بازخورد منفی، مانع تغییرات و توسعه موثرسازمانی می شود. از طرفی، شخصیت کارکنان سازمان نیز می تواند منبعی برای توسعه، رشد، خلاقیت وپیشرفت یا در مقابل، منشا تعارض، ناکامی و سایر مشکلات اجتناب ناپذیر سازمانی باشد. بنابراین هدفاز پژوهش حاضر بررسی نقش میانجیگری عوامل سازمانی (فرهنگ، یادگیری و اعتماد سازمانی) دررابطه بین ابعاد شخصیت و سکوت سازمانی کارکنان بانک مسکن شهر آمل می باشد. این پژوهشازلحاظ هدف کاربردی و ازلحاظ روش، روش همبستگی علی است. جامعه آماری پژوهش، شامل کلیهکارکنان بانک مسکن شهر آمل اعم از کارکنان رسمی، پیمانی و قراردادی است که تعداد آن ها 124 نفرمی باشد که کل این جمعیت به عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شده است، پرسشنامه ها بین آن هاتوزیع، جمع آوری گردید و درنهایت مورد تجزیه وتحلیل قرارگرفته شد. برای سنجش هر یک ازمتغیرهای پژوهش از پرسشنامه های اعتماد سازمانی الونن و همکاران (2008)، پرسشنامه شخصیتسازمانی مک کری و کوستا و پرسشنامه سکوت سازمانی که توسط واکولا و بورادوس در سال 2005ابداع گردیده، پرسش نامه فرهنگ سازمانی توسط دنیسون در سال 2000 و پرسش نامه یادگیریسازمانی استفاده شده است. در این پژوهش از تحلیل عاملی تاییدی برای بررسی برازش پرسشنامه وضریب همبستگی برای آزمون فرضیه پژوهش استفاده شده است و ابزار تحلیل داده ها نرم افزار SPSS وAmos می باشد. نتایج پژوهش نشان می دهد که ابعاد مثبت شخصیت رابطه مثبت با عوامل سازمانی ورابطه معکوس با سکوت سازمانی دارند و ابعاد منفی شخصیت رابطه منفی با عوامل سازمانی و رابطهمثبت با سکوت سازمانی دارند.

کلیدواژه ها:

شخصیت ، عوامل سازمانی (فرهنگ ، یادگیری و اعتماد سازمانی) ، سکوت سازمانی ، بانک مسکن شهر آمل