بررسی آسیب پذیری آبخوان دشت اردبیل با استفاده از روش دراستیک بهینه شده با الگوریتم ژنتیک

با افزایش جمعیت و به دنبال آن افزایش نیازهای آبی و برداشت زیاد از منابع آب زیرزمینی و همچنین آلودگی آب های زیرزمینی به دلیل توسعه صنعت و کشاورزی موجب توجه بیشتر به کیفیت منابع آب زیرزمینی شده است. یکی از راه های موثر برای جلوگیری از آلودگی آب های زیرزمینی، شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان نسبت به آلودگی است. در این پژوهش به منظور شناسایی مناطق آسیب پذیر آبخوان دشت اردبیل از روش های دراستیک و DRASTIC-GA استفاده شده است. در روش دراستیک با توجه به ویژگی های هیدروژیولوژیکی منطقه مورد مطالعه آسیب پذیری آبخوان در مقابل عوامل آلاینده پهنه بندی شد و مناطق مستعد به آلودگی مشخص گردید. در روش DRASTIC-GA بهینه سازی وزن های دراستیک با استفاده از الگوریتم ژنتیک انجام گرفت و نتایج نشان داد که روش DRASTIC-GA نتایج بهتری نسبت به روش دراستیک دارد و ارزیابی بهتری از آسیب پذیری منطقه را ارایه می دهد. بر اساس این روش قسمت های شرقی و جنوبی دشت دارای آسیب پذیری خیلی کمی است و به سمت شمال و غرب منطقه آسیب پذیری بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، آبخوان دشت اربیل ، دراستیک ، الگوریتم ژنتیک