ارزیابی منحنی شکست سازه های فولادی دارای قاب خمشی متوسط در اثر خرابی پیش رونده حین زلزله های حوزه نزدیک گسل

خرابی پیشرونده یک اتفاق با احتمال وقوع کم می باشد و برای وقوع آن احتیاج به بارگذاری غیرعادی رای شروع تخریب اولیه در یک سازه همراه با کمبود پیوستگی و شکل پذیری کافی برای مقاومت در برابر گسترش تخریب میباشد. تخریب پیش رونده یک تخریب متوالی است که آسیب موضعی را به تخریب با مقیاس بزرگ در یک سازه مرتبط می کند. گسیختگی موضعی را می توان به صورت از دست رفتن ظرفیت باربری یک یا تعداد بیشتری از اجزای سازه ای که قسمتی از کل سیستم سازه ای هستند، تعریف نمود. هدف از این مقاله، ارزیابی منحنی شکست سازههای فولادی دارای قاب خمشی در اثر خرابی پیش رونده حین زلزلههای حوزه نزدیک گسل میباشد. در نرم افزار OpenSees انجام شده و تحلیل تاریخچه زمانی غیرخطی افزایشی برروی مدلها انجام گرفتهاست. حدود تعیین شده برای تغییر مکان جانبی نسبی برای حالات فرو گذشت مختلف از آیین نامه ASCE41-06 استفاده شده است. سپس منحنی شکست سازهها برای دو حالت با و بدون در نظر گرفتن خرابی پیشرونده ترسیم گردیده و با حذف تک ستون بحرانی در همان تحلیل برای تمامی مقادیر افزایشی هر زلزله، DCR ستون های باقی مانده از هر ساختمان مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده ازمقایسه دو ساختمان با دو منحنی شکست متفاوت نشان میدهد که سطح سرویس LS برای ساختمانی که با %10 خطای اجرایی مدل شده است از لحاظ DCR ، %21/21و برای سطح سرویس CP، %9/52 بیشتر از ساختمانی که به طور صحیح مدل شده، می باشند.

کلیدواژه ها:

خرابی پیشرونده ، تاریخچه زمانی ، غیرخطی ، شاخص خرابی