تاثیر سیلیکون بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم سویا Glycine max L. در شرایط تنش کمبود آب

هدف از انجام این پژوهش ارزیابی تاثیر سیلیکون بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم سویا (Glycine max L.) در شرایط تنش کمبود آب ، جهت یافتن میزان مناسب سیلیکون برای افزایش عملکرد محصول سویا میباشد. آزمایش در سال 1395 در مزرعه آموزشی و تحقیقاتی دانشگاه آزاد شهرکرد به صورت اسپلیت اسپلیت پلات در قالبطرح کاملا0 تصادفی به صورت گلدانی انجام گرفت. تیمارها شامل دو رقم سویا M7) و (M9، دو سطح آبیاری (معمولی و 50 درصد تخلیه رطوبتی ) و سه سطح سیلیکون 0) ، 1 و 1/5 گرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که سیلیکون سبب افزایش تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و بوته، وزن هزار دانه و در نهایت عملکرد بوته در سطح احتمال 1 درصد شد . سیلیکون میتواند با حفاظت از گیاه در برابر تنش خشکی اثرات منفی ناشی از کمبود آب را کاهش داده و سبب افزایش عملکرد گیاه سویا در شرایط مشابه شود؛ به طوری که در شرایط کمبود آب کاربرد سیلیکون توان ست عملکرد گیاه سویا را در دو رقم M9 و M7 به ترتیب به میزان 20 و 16 درصد نسبت به شرایط عدم استفاده از این ماده آلی افزایش دهد.

کلیدواژه ها:

سیلیکون ، سویا ، کمبود آب ، عملکرد ، اجزای عملکرد