اثربخشی آموزش توجه اشتراکی بر تعاملات اجتماعی در کودکان اتیسم با عملکرد بالا

روش این تحقیق نیمه آزمایشی ( طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل نابرابر) بود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش توجه اشتراکی بر تعاملات اجتماعی در کودکان اتیسم با عملکرد بالا بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کودکان مراجعه کننده به مراکز درمان اتیسم در شهر گرگان در بهار 1396 بود و نمونه آماری شامل 16 نفر ( 8 نفر کنترل، 8 نفر آزمایش ) از بین مراکز درمان اتیسم در شهر گرگان به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب گردیدند و به دو گروه شاهد و آزمون تقسیم شدند. برای جمع آوری اطلاعات ازپرسشنامه تعاملات اجتماعی ( گارز دو) استفاده گردید. پس از اجرای پیش آزمون، مداخله درمانی (آموزش توجه اشتراکی) طی 12 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارایه گردید. پس از پایان برنامه آموزشی، از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که آموزش توجه اشتراکی بر تعاملات اجتمعی در کودکان اتیسم با عملکرد بالا موثر است. (P> 0/05).

کلیدواژه ها:

کودکان اتیسم با عملکرد بالا ، شاخص های زبانی ، تعاملات اجتماعی