بررسی ارتباط بین سرمایه فکری و عملکرد شرکت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین سرمایه فکری و عملکرد شرکت در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. برای دستیابی به اهداف پژوهش به روش فیلترینگ تعداد 145 شرکت انتخاب شده اند که در طی دوره 5 ساله از سال 1390 تا 1394 مورد بررسی قرار گرفت. روش پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش کاربردی، از نظر منطق اجرای پژوهش از نوع استقرایی، از نظر زمان پژوهش مقطعی، از نظر نوع داده های پژوهش کمی و از نظر نحوه اجرای پژوهش توصیفی- همبستگی می باشد. در این پژوهش سرمایه فکری متغیر مستقل است و از مدل ضریب ارزش افزوده(VAIC) به عنوان مدل اصلی سنجش سرمایه فکری استفاده شده است که اساس اندازه گیری آن سه متغیرمی باشد: کارآیی سرمایه ارتباطی(CEE)، کارآیی سرمایه انسانی(HCE)، و کارآیی سرمایه ساختاری (SCE) و در صورتی که ضریب(VAIC) بالاست، کارآیی ارزش افزوده به وسیله کل منابع شرکت بهتر است و برای اندازه گیری متغیر وابسته عملکرد شرکت از شاخص های بازده دارایی ها و Q توبین استفاده گردیده است. برای ارزیابی مدل رگرسیون فرضیه اصلی مطابق با متغیرهای پژوهش طراحی گردیده است و جهت آزمون فرضیه های پژوهش از مدل داده های تلفیقی با استفاده از الگوی اثرات ثابت و نرم افزار Eviews9 استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که، بین مولفه های سرمایه فکری و عملکرد شرکت براساس بازده دارایی و شاخصQ توبین رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سرمایه فکری ، سرمایه ارتباطی ، سرمایه انسانی ، سرمایه ساختاری ، عملکرد شرکت