ارزیابی مالی طرح های نوسازی شهری و انتخاب مدل مناسب با تاکید بر نوسازی بافت های فرسوده شهر تهران و تدوین استراتژی با استفاده از روش SWOT (مورد کاوی منطقه 15، محله خوب بخت)

با وجود بیش از چند دهه از تهیه طرح های بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری در کشور و توجه این بافت ها به عنوان فرصتی جهت توسعه درونی شهرها، همچنان شاهد افزایش رو به رشد فرسودگی شهرها و عدم تحقق پذیری این طرح ها هستیم. مهم ترین عامل تاثیرگذار در توسعه فرسودگی و متروک شدن بافت های فرسوده شهری وعدم تحقق پذیری طرح های نوسازی، عامل اقتصادی و عدم سرمایه گذاری است. مشکلات و تنگناهای موجود در زمینه جذب منابع مالی پروژه های نوسازی سبب کمبود منابع مالی در این بخش و عدم قابلیت اجرایی آن شده است. مشکلات اشاره شده در سایه شناخت و بررسی دقیق مدل های تامین مالی و رویکرد اقتصاد محور به مساله نوسازی قابل حل است. شهر تهران دارای محلات فرسوده بوده و طرح نوسازی و بهسازی و پروژه های اجرایی در این خصوص برای آن تدوین شده است. جهت اجرای پروژه های نوسازی شهر تهران نیاز به منابع مالی است. هدف این پایان نامه بررسی مدل های ارزیابی مالی طرح های نوسازی و انتخاب مدل مناسب برای بافت های فرسوده است که می توان در نوسازی شهر تهران و به کار برد. در بررسی مدل های ارزیابی مالی مناسب برای نوسازی این شهر از شیوه های مختلف تامین مالی استفاده گردید. جهت اولویت بندی روش ها از آزمون فریدمن استفاده شد. نتایج حاصله از آزمون فرضیه ها نشان می دهد که بهترین مدل های ارزیابی مالی، روش BOT و دریافت وام بانکی می باشد. درادامه این تحقیق، اطلاعات مورد نظر به صورت، مشاهده، تصویربردارى، تهیه نقشه هاى ضرورى، تکمیل پرسشنامه خانوار و کالبدى جمع آورى گردید و براى تحلیل آنها، از مدل SWOT استفاده شده است. یافته ها و نتایج به دست آمده، بیانگر این مطلب است که نقش عوامل بیرونی در بهسازی و نوسازی بافت فرسوده این محله ( منطقه 15، محله خوب بخت )، بیشتر و شدیدتر از نقش عوامل موجود در درون محله مذکور است.

کلیدواژه ها:

نوسازی ، تامین مالی ، بافت فرسوده ، مشارکت ، swot