بهره گیری از تجربیات مستندسازی شده در راستای نیل به سازمان یادگیرنده(مورد مطالعه: قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء ( ص))

امروزه برای بقاء و ارتقاء عملکرد سازمان ها؛ عبرت از گذشته و آگاهی از اشتباه و رموز موفقیت امری ضروری وحیاتی می باشد. هرگاه مستندسازی عامل اصلی حفظ دستاوردها و یکی از منابع اساسی جهت توسعه تحقیق و فناوری و انتقال دانش و تجربه محسوب شود، آنگاه مستندسازی قطعا یکی از راه های موردنیاز برای استخراج اصول تکراری و نوآوری های منتج از آن و حل مسایل نوین مدیریتی (مانند رویکرد نوآوری نظام یافته) پیش رو است. به همین منظور طراحی مدلی با رویکرد یادگیری سازمانی جهت ایجاد امکان بهره گیری از تجربیات مستندسازی شده قرارگاه خاتم الانبیاء(ص) در این پژوهش صورت گرفته است. در مرحله اول مسیر نیل به سازمان یادگیرنده از طریق مستندسازی تجربیات انجام شده و سپس چهار نوع روش مستندسازی به عنوان معیار در این قرارگاه شناسایی و زیر معیارهای مربوط به آنها بررسی شده اند. داده های این پژوهش از طریق پرسشنامه توزیع شده بین 37خبره مدیریتی بدست آمده است که نتایج حاصل از طریق فرایند تحلیل سلسله مراتبی وزن دهی و رتبه بندی شده اند. نتیجه حاصل نشان داد که معیار فن افزار بهترین مسیر برای دستیابی این قرارگاه به سمت سازمان یادگیرنده است و زیرمعیار کاربرد، مهمترین زیرمعیار شناسایی شده از این معیار است. در نهایت پیشنهاد می شود که بکارگیری افراد متخصص و کارآمد و شایسته و با تجربه در امر انتقال تجربه با دقت بیشتری صورت گیرد و فعالیت های واحد تحقیق و توسعه شرکت با هدف تجربیات انتقال یافته و به منظور افزایش توانمندی های تجربی شرکت صورت گیرد

کلیدواژه ها:

مستندسازی ، سازمان یادگیرنده ، تجربه سازمانی ، قرارگاه خاتم الانبیاء(ص)