ارزیابی مقایسهای توسعه کالبدی شهرها با تاکید بر برنامه ریزی مسکن در ایران نمونه موردی تهران

در بیشتر جوامع در حال توسعه رشد شهرنشینی با رشد توان شهرها از نظر تامین نیازهای سکونتی هم آهنگ و سازگار نبوده است. به عبارتی در کشورهای در حال توسعه فقدان منابع کافی، ضعف مدیریت اقتصادی، نداشتن برنامهریزی جامع مسکن و سایر نارساییهای که در زیر ساختهای اقتصادی این کشورها وجود دارد از یک سو و افزایش جمعیت شهرنشین از سویی دیگر تامین سرپناه در این کشورها را به شکلی غامض و چند بعدی درآورده است. مسیله مسکن در ایران هم مانند اغلب جوامع دنیا، مخصوصا در جوامعی که رشد شهرنشینی آنها در دو دهه اخیر زیاد بوده، از اهمیت خاصی برخوردار است. مشکل مسکن را در ایران میتوان با بالا رفتن سریع قیمت واحدهای مسکونی و اجارهبهای آنها، مخصوصا در سطح شهرها احساس کرد. ولی از آنجایی که عوامل مختلف اقتصادی وسیاسی موجب افزایش قیمت واحدهای مسکونی میشود، بالا رفتن قیمت یا اجاره بهای واحدهای مسکونی به تنهایی نشان دهنده مشکل مسکن در ایران نیست. بنابراین در بررسی پدیده مسکن آنچه مهم است ارتباط و تاثیر گذاری جنبههای مختلف آن است. که پژوهش حاضر با هدف بررسی مجموعه شاخصهای منطقه ای مسکن به بررسی موضوع در مجموع شاخصها پرداخته است. روش تحقیق حاضر توصیفی/تحلیلی و توسعهای/کاربردی میباشد. و از نظر ماهیت کاربردی توسعه ای بوده لازم به ذکر است نرمافزارهای مورد استفاده شامل – GIS ، GRAFER ، EXCEL و دیگر برنامه های مورد نیاز میباشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی کالبدی ، برنامه ریزی مسکن ، تهران