ارزیابی کیفیت آب مخازن چاه نیمه زابل به لحاظ کشاورزی و آشامیدنی (با تکیه بر نمودارهای شولر و ویلکوکس )

مدیریت صحیح منابع آب بواسطه کمبود آن خصوصا در مناطق شهری که نیاز آبی تعداد زیادی از مردم از منابع آبی محدود و با هزینه زیاد تصفیه سازی تامین می شود، از ضروریات است. مخازن چاه نیمه سه گودال طبیعی بزرگ در جنوب دشت سیستان، واقع در حوالی مصب هیرمند بوده که وسعتی معادل 50 میلیون متر مربع را اشغال کرده اند. از آب ذخیره شده در این مخازن که با آب باران و آب رودخانه سیستان پر می شوند، جهت آبیاری اراضی دشت سیستان، بویژه در فصول کم آبی و تامین آب شرب شهرستانهای زابل و زاهدان استفاده می شود. با توجه به بهره برداری آب آشامیدینی و کشاورزی از آب مخازن و در راستای ارزیابی کیفیت آب مخازن چاه نیمه به مدت 1 سال، مطالعه ای با این هدف در 3 مخزن چاه نیمه انجام پذیرفت. در این بررسی غلظت کاتیونهای Ca،++ Mg++ ، +Na و آنیونهای CL- ، --SO4، و پارامترهای TH,TDS,EC در 9 ایستگاه واقع در 3 دریاچه مورد نمونه برداری و سنجش قرار گرفت و در نهایت نتایج حاصل از آنالیز نمونه ها بر روی نمودارهای شولر و ویلکوکس منعکس گردید. بررسیها حاکی از آن است که کیفیت آب مخازن به لحاظ شرب، با توجه به نمودار شولر در طبقه قابل قبول جای دارد و به لحاظ کشاوریزی، با توجه به نمودار ویلکوکس در طبقه C3S1 که معرف کیفیت متوسط است، قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

کیفیت آب ، مخازن چاه نیمه ، نمودارهای شولر و ویلکوکس