بررسی اجتماعات گیاهی دائمی مقاوم به مقابل خشکسالی در حوزه آبخیز رودخانه شور سیرجان، کرمان

اکو سیستمهای خشک و نیمه خشک ایران به خاطر فعالیتهای تخریبی انسان و دام در معرض تخریب قرار گرفته اند و پروژه های حفاظت و نگهداری و استقرار مجدد این اکو سیستم ها بدون بررسی جوامع گیاهی و عوامل محیطی امکان پذیر نخواهد بود. منطقه مورد مطالعه با وسعتی بالغ بر 29291/3 هکتار در قسمت شمالی استان کرمان واقع گردیده است. تفکیک جوامع گیاهی با روش فیزیونومیک- فلوریستسک - اکولوژیک انجام شد و نمونه برداری جوامع گیاهی با روش نمونه برداری تصادفی طبقه بندی شده اجرا گردید. با کوادراتهای 10×10 متر (100 متر مربع) پوشش تاجی گیاهان، پوشش لاش و لاشبرگ، سنگ و سنگریزه و خاک لخت در آنها تخمین زده شد. نقشه های اقلیم و فیزیوگرافی و همچنین مطالعات خاک در حوزه تهیه گردید و در نهایت رویشگاههای هر گونه تهین شدند. رویشگاههایی در منطقه به صورت موزائیک وجود دارد که باعث تشکیل اکوتون و افزایش تنوع ترکیب گیاهی شده است. در منطقه مورد مطالعه 12 جامعه گیاهی قابل تفکیک است. اجتماعات گیاهی منطقه شامل گونه های زیر است:Alhagi pseudoalhagi,Amygdalus scoparia,Artemisia sieberi,Lymonium iranicum, Petropyrum oucheri,Zygophylum eurypterum ,Tamarix sp

کلیدواژه ها:

جوامع گیاهی ، سیرجان ، توپوگرافی ، بارندگی ، واحد اراضی