رابطه پایبندی به نماز و نگرش مذهبی با سرسختی روان شناختی در دانشجویان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط بین پایبندی افراد به نماز و نگرش مذهبی با سرسختی روان شناختی در دانشجویان دانشگاه شیراز انجام گرفته است. روش و ابزارها: جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دانشجویان دانشگاه شیراز بود، از این جامعه 657 نفر به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامه نگرش مذهبی خدایاری فرد و همکاران (1392) و مقیاس سرسختی روان شناختی کیامرثی، نجاریان و مهرابی زاده هنرمند (1377) را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون چندمتغیره استاندارد و t-test مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معناداری بین سرسختی روان شناختی و تمام ابعاد نگرش مذهبی در دانشجویان در سطح (0/001< P) وجود دارد، این ابعاد در مجموع قادر به تبیین 21 درصد واریانس سرسختی روان شناختی بودند، علاوه بر این از لحاظ میزان سرسختی روان شناختی تفاوت معناداری (0/001< P) بین دانشجویانی که همیشه نماز می خواندند با دانشجویانی که هرگز نماز نمی خواندند وجود داشت.نتیجه گیری: بر این اساس طراحی و اجرای آموزه های دینی در کنار آموزش های مهارت های زندگی مانند مهارت سرسختی و تاب آوری می تواند موجبات ارتقاء توانمندی های روان شناختی دانشجویان از جمله سرسختی روان شناختی آنان را فراهم نماید.

کلیدواژه ها:

پایبندی به نماز ، نگرش مذهبی ، سرسختی روان شناختی ، دانشجویان