بررسی اثر تغییرات پایه پولی بر ارزش افزوده بخش کشاورزی: رویکرد الگوی خودرگرسیو برداری بیزین (BVAR)

درباره اثرات متغیرهای کلان اقتصادی روی متغیرهای حقیقی و اسمی نظرات گوناگونی مطرح شده است. بررسی تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر رشد اقتصادی برای پاسخ به این سوال که آیا تغییرات متغیرهای کلان اقتصادی در ادوار تجاری ابزار سیاستی مفیدی است یا نه، حایز اهمیت است. در مطالعه حاضر جهت بررسی تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر ارزش افزوده بخش کشاورزی، از الگوی خودرگرسیون برداری بیزین و داده های فصلی سال های 91-1369 استفاده شده است. در الگوهای خودرگرسیون برداری به دلیل وجود پارامترهای زیاد در مدل، پیش بینی های مدل منحرف می شوند. الگوی خودرگرسیو برداری بیزین به دلیل کاهش پارامترهای مدل و در نظر گرفتن توابع پیشین، پیش بینی های قابل اعتمادتری انجام می دهند و ضرایب مدل با دقت بیش تری برآورد می گردند. براساس نتایج معیار RMSE تابع پیشین نرمال- ویشارت به عنوان توزیع پیشین مناسب در این تحقیق شناخته شد. مطابق نتایج حاصل از تابع واکنش آنی اثر شوک متغیرهای کلان اقتصادی بر ارزش افزوده بخش کشاورزی و سرمایه گذاری داخلی پایدار بوده و در مورد درآمد مالیاتی، نرخ ارز و پایه پولی به ترتیب بعد از 5، 7 و 4 دوره میرا می شوند. شوک متغیرهای کلان اقتصادی در نیمه اول سال اثر افزایشی روی ارزش افزوده بخش کشاورزی داشته و در نیمه دوم سال اثر کاهشی روی آن دارد.

کلیدواژه ها:

ارزش افزوده بخش کشاورزی ، الگوی خودرگرسیو برداری بیزین (BVAR) ، متغیرهای کلان اقتصادی