مروری بر روشهای خشک کردن گیاهان باتاکید بر خشک کردن پاششی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 66

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CACDSTS03_081

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1404

چکیده مقاله:

کلمه "گیاه" از کلمه التین herba به معنای علف، ساقه سبز گرفته شده است. گیاهان به قسمت های قابل استفاده گیاه گفته می شود که مصارف آشپزی، آرایشی یا دارویی دارند. عموما گیاهان دارویی به دلیل داشتن خواص معطر برای طعم دهنده، دارو و عطر استفاده می شوند. استفاده درمانی گسترده از این گیاهان در پزشکی به دلیل وجود اجزای فعال مانند تانن، فیتواسترول ها، ساپونین، فالونوئیدها (آرجونون، آرژونولون، لوتئولین)، اسید گالیک و بسیاری از پلی فنول های مفید است. مراقبت های بهداشتی اولیه بیش از ۷۰ تا ۸۰ درصد از جمعیت جهان به طب غیر متعارف بستگی دارد. تهیه عصاره های گیاهی خشک شامل خشک کردن محلول عصاره غلیظ به دست آمده از قسمت های گیاهی مانند برگ، ریشه، دانه، گیاه کامل، گل آذین و غیره است. عصاره های گیاهی با استفاده از خشک کن های پاششی پرکاربردترین تکنیک در صنعت فرآوری گیاهان است. از نظر تجاری، فرآورده های گیاهی یا به صورت آماده سازی مایع چسبناک یا به صورت پودر خشک به بازار عرضه می شوند. مزایای ارائه شده توسط عصاره خشک نسبت به فرم های مایع عبارتند از: پایداری بالای مواد موثره، غلظت بالای ماده فعال، حمل و نقل آسان تر و هزینه حمل و نقل و ذخیره سازی مقرون به صرفه اسپری خشک کن ها به طور معمول در صنایع فرآوری گیاهان استفاده می شود. مواد فعال موجود در عصاره گیاهی به صورت اسپری خشک می شوند تا به شکل پودری به هدف خود عمل کنند. خشک کردن پاششی تبدیل خوراک از حالت سیال به شکل ذرات خشک شده با پاشیدن خوراک به محیط خشک کن آهوت است. مراحل خشک کردن اسپری عبارتند از اتمیزه کردن، تماس هوا با قطرات، تبخیر و بازیابی محصول. سطح بسیار بزرگ قطرات اسپری باعث می شود که تبخیر آب خیلی سریع انجام شود و قطرات به ذرات پودر خشک تبدیل شوند.

نویسندگان

هانیه غلام شاه

دانشجوی کارشناسی علوم و مهندسی صنایع غذایی، دانشگاه علمی کاربردی شبستر، تبریز

سارا ملکوتی

مدرس رشته صنایع غذایی دانشگاه علمی کاربردی شبستر، تبریز

الهام انصاریان

دانشجوی دکتری صنایع غذایی، گروه علوم و مهندسی صنایع غذایی دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز