اثر خاک ورزی و مدیریت بقایای گیاهی جو (Hordeum vulgare L.) بر ویژگی های خاک و ذرت علوفه ای (Zea mays L.)

به منظور بررسی روش خاک ورزی اولیه و مدیریت بقایای گیاهی گیاهی جو (Hordeum vulgare L.) بر ویژگی های خاک و ذرت علوفه ای (Zea mays L.)، آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با هفت تیمار و سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل (1) آتش زدن کاه و کلش باقیمانده، شخم، دیسک و فارویر، (2) جمع آوری و انتقال کاه و کلش به بیرون از زمین، شخم، دیسک و فارویر، (3) شخم، دیسک و فارویر، (4) استفاده از ساقه خرد کن، شخم، دیسک و فارویر، (5) ساقه خرد کن، شخم، دیسک، 50 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه اوره و فارویر، (6) ساقه خرد کن، شخم، دیسک، 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه اوره و فارویر و (7) ساقه خرد کن، شخم، دیسک، 50 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژنه اوره و ده تن کود دامی و فارویر بود. نتایج نشان داد که تیمارها تاثیر معنی داری بر نیتروژن، پتاسیم، فسفر خاک، وزن مخصوص ظاهری خاک، نقطه پژمردگی، ظرفیت زراعی و ظرفیت نگهداری آب خاک داشتند. بالاترین میزان نیتروژن (2/57%) و فسفر (0/32%) برگ از تیمار هفت حاصل شد و بیشترین مقادیر پتاسیم برگ 1/72% و 1/60% به ترتیب از تیمارهای هفت و شش بدست آمد. بالاترین عملکرد ذرت معادل 47/65 تن در هکتار از تیمار هفت حاصل شد که با تیمار شش با عملکرد 46/16 تن در هکتار تفاوت معنی داری نداشت. بنابراین بهترین روش تهیه بستر کاشت برای کسب بالاترین عملکرد ذرت در هکتار استفاده از ساقه خرد کن، شخم، دیسک، 50 کیلوگرم در هکتار اوره، 10 تن در هکتار کود دامی و فارویر قبل از کاشت ذرت بود.

کلیدواژه ها:

عناصر غذایی ، ماده آلی ، نیتروژن