تحلیل ریسک خطرپذیری زلزله با استفاده از مدلهای پیشرفته فضایی مطالعه موردی شهرستان بافق

ارزیابی ریسک و آسیب پذیری شهرها و شناسایی مناطقی که بیشترین احتمال بروز حوادث و مخاطرات (به ویژه زلزله) را دارند بسیار حایز اهمیت است. تجربه نشان می دهد که برنامه های از قبل پیش بینی و آزمایش شده برای مقابله با چنین اتفاقاتی می توانند به طور قابل ملاحظه ای در جلوگیری از تلفات جانی و کاهش خسارت به اموال، صنایع ومحیط زیست موثر باشند. استفاده از سیستم هایی، نظیر سامانه های اطلاعات مکانی ( GIS(با تلفیق روش های تصمیم گیری چند معیاره، در شناسایی نقاط بحران موثر است. از این رو هدف سازمان های مسیول در مدیریت بحران انتخاب مکانی مناسب جهت اسکان موقت جمعیت های آسیب دیده از سوانح و بلایای طبیعی می باشد. در ایران معمولا مکان گزینی برای اسکان موقت شهروندان به صورت تجربی پس از بروز سانحه بدون در نظر گرفتن استانداردهای لازم توسط سازمان های امدادرسانی انجام می گیرد. بدیهی است عدم مکان گزینی صحیح ممکن است فاجعه دیگری حتی به مراتب وخیم تر از سانحه اولیه به دنبال داشته باشد. لذا اولین گام، شناسایی میزان خطرپذیری مناطق شهری در برابر زلزله می باشد. از این رو، این پژوهش با هدف شناسایی مناطق خطرپذیر شهرستان بافق در برابر زلزله و در راستای مدیریت بحران انجام شده است. در این پژوهش 7 شاخص (فاصله ازپمپ های بنزین و گاز، گسل، آبفای شهری، پست برق، خط اصلی گاز، خطوط برق و ایستگاه CGS (انتخاب شده و با استفاده ازمدل رگرسیون لجستیک خطرپذیری شهرستان بافق تهیه گردید.

کلیدواژه ها:

زلزله ، ریسک ، مدیریت بحران ، رگرسیون لجستیک