مقایسه سبک های دلبستگی، احساس تنهایی و نشخوار ذهنی در دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان1396

مقدمه: انسان موجودی اجتماعی و نیازمند برقراری ارتباط با دیگران است؛ به گونه ای که بسیاری از نیازهای متعالی و شکوفایی استعدادها و خلاقیت هایش تنها از طریق تعامل بین فردی و ارتباطات اجتماعی ارضا می شود و به فعل در می آید. به همین دلیل انسان همواره سعی می کند تا مهارت هایی جهت تسهیل ارتباط خود با دیگران کسب نماید و بر تکامل شخصی خود بیافزاید. روش پژوهش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر مطالعه توصیفی-تحلیلی می باشد. نمونه این پژوهش 156 نفر از دانشجویان دختر و پسر دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان است. ابزار پژوهش پرسشنامه ای متشکل از سه پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسالان، احساس تنهایی و نشخوار ذهنی بود که پس از تایید روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد. یافته ها: پژوهش نشان داد که در بین دانشجویان به ترتیب میزان دلبستگی با میانگین 2.97 ، احساس تنهایی با میانگین 2.82 و نشخوار ذهنی با میانگین 67.2 بدست آمد. هم چنین 67.3 درصد از دانشجویان عقیده داشتند که حالت روحی آنان روی وضعیت درسی آن ها تاثیر زیاد و خیلی زیاد دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها بیشترین متغیری که در حالت روحی دانشجویان تاثیر می گذارد دلبستگی است و حالت روحی آنان به میزان بسیار زیادی بر روی وضعیت درسی آن ها تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

تنهایی ، دلبستگی ، نشخوارذهنی