رابطه باورهای انگیزشی با رفتار کمک طلبی و نگرش به درس ریاضی در دانش آموزان پایه سوم راهنمایی ناحیه 1 خرم آباد

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه باورهای انگیزشی با رفتارهای کمکطلبی ونگرش به درس ریاضی در دانشآموزان بود.جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پایه سوم راهنمایی ناحیه 1 شهرخرم آباد در سال تحصیلی 88- 87 بود. به همین منظور، تعداد 132 دانش آموز ) 66 دختر 66 پسر(از طریق روش نمونهگیری تصادفی چند مرحلهای به عنوان نمونهآماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری ، پرسشنامه هدفهای پیشرفت ، ادراک لیاقت ، رفتار کمک طلبی و نگرش به درس ریاضی بود. یافته ها نشان داد که از بین متغیرهای توانایی نسبی ، هدفهای بیرونی ، ادراک لیاقت شناتی و ادراک لیاقتاجتماعی تنها پیش بینی کننده موثر ، پذیرش کمک طلبی و اجتناب از کمک طلبی هدفهای تکلیف مدار بود. همچنین از بین توانایی نسبی ، هدفهای بیرونی ، ادراک لیاقت شناختی و ادراک لیاقت اجتماعی تنها پیش بینی کننده موثر در پیش بینی نگرش به درس ریاضی هدفهای تکلیف مدرا و هدفهای بیرونی بود و درکل سهم هدفهای تکلیف مدار بیش از هدفهای بیرونی بود.

کلیدواژه ها:

باورهای انگیزشی ، ادراک لیاقت ، رفتارهای کمکطلبی ، نگرش به درس ریاضی ، دانش آموزان سال سوم