بررسی رابطه خودکارآمدی و سرمایه اجتماعی با اعتماد سازمانی معلمان مدارس متوسطه دوم دخترانه شهر ساری.

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 431

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CTCONF03_112

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1396

چکیده مقاله:

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارامدی و سرمایه اجتماعی با اعتماد سازمانی معلمان مدارس متوسطه دوم دخترانه شهر ساری انجام شده است که روش تحقیق مورد استفاده توصیفی از نوع همبستگی می باشد، جامعه مورد مطالعه کلیه معلمان مدارس متوسطه دوم دخترانه شهر ساری به تعداد (660 (نفر و نمونه مورد مطالعه منطبق بر جامعه آماری بر اساس جدول کرجسی و مورگان برابر (243 (نفر می باشد.روش نمونه گیری تصادفی ساده است. ابزار مورد استفاده، شامل پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی عمومی شرر ، سرمایه اجتماعی ناهاپیت و گوشال ، اعتماد سازمانی الونن می باشد. پرسشنامه ها در اختیار اساتید راهنما و مشاور قرار داده و بدین ترتیب روایی صوری و محتوایی ابزارها مورد تایید قرار گرفته اند و پایایی پرسشنامه خودکارامدی در تحقیق سلیمانی فر و شعبانی (1392 (با استفاده ازضریب آلفای کرونباخ 77/0=Į ، پرسشنامه سرمایه اجتماعی در تحقیق خالق زاده (1393 (74/0=Į و پرسشنامه اعتماد سازمانی در تحقیق آهنگری (1393 (93/0=Į می باشد که این مقادیر از لحاظ آماری معنادار و مورد تایید می باشد. به منظور تحلیل داده های آماری از آزمون های همبستگی و رگرسیون استفاده شده است یافته ها نشان داد که: بین خودکارامدی و سرمایه اجتماعی با اعتماد سازمانی معلمان مدارس متوسطه دوم دخترانه شهر ساری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. سرمایه اجتماعی ، خودکارامدی قادر به پیش بینی متغیر اعتماد سازمانی می باشد. بین میل به آغاز گری، میل به گسترش تلاش با اعتماد سازمانی معلمان رابطه معنی داری وجود ندارد. بین مقاومت در رویارویی با موانع با اعتماد سازمانی معلمان رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. مولفه مقاومت در رویارویی با موانع با سهم بیشتری قادر به پیش بینی متغیر اعتماد سازمانی می باشد. همچنین بین سرمایه شناختی، ساختاری ، رابطه ای با اعتماد سازمانی معلمان رابطه معنی داری وجود دارد. به ترتیب مولفه رابطه ای ، ساختاری ، شناختی قادر به پیش بینی متغیر اعتماد سازمانی می باشد.

نویسندگان

فاطمه ابراهیمی

کارشناسی ارشد برنامه ریزی آموزشی ،دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری، ساری ،ایران.

سیده عصمت رسولی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری ، ساری ،ایران.

لادن سلیمی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری ، ساری ،ایران.