بررسی تنوع ژنتیکی تحت تیپ های مایکوباکتریوم بوویس در ایران توسط روش اسپولیگوتایپینگ و PCR-RFLP

در جریان انجام این تحقیق که بمدت 18 ماه از 1389 الی 1391 صورت پذیرفت، در مجموع تعداد 8 جدایه انسانی مایکوباکتریوم بوویس که از میان 1320 بیمار مشکوک به سل اخذ شده بودند همراه با 68 جدایه گاوی این مایکوباکتریوم مورد مطالعه قرار گرفتند. ساختار ژن pnc.A تمام جدای هها با هدف بررسی وضعیت مقاومت آنها نسبت به پیرازینامید با استفاده از روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این همه جدایه ها بمنظور درک بهتر ارتباطات اپیدمیولوژیک میان آنها اسپولیگوتایپینگ گردیدند. آلودگی تنها 0/6 درصد از بیماران تحت مطالعه به مایکوباکتریوم بوویس در مقایسه با گزارشات مشابه از ایران، میزان پایین تری از فراوانی این باکتری را در میان بیماران نشان م یدهد. ضمن آنکه تمام جدایه ها نسبت به پیرازینامید مقاوم بودند. با مراجعه به بانک اطلاعات بین المللی اسپولیگوتایپینگ (SPOLDB04) مقایسه اسپولیگوتای پهای شناسایی شده در این تحقیق، دو تیپ ژنتیکی به نام های ST595 و ST694 در میان جدایه های انسانی و 12 تیپ ژنتیکی در میان جدایه های گاوی شناسایی گردیدند. تیپ ST595 تنها ژنوتایپ مشترک میان جدایه های انسانی و گاوی تحت مطالعه در این تحقیق شناخته شد. یافته های این پژوهش به مسیولین بهداشتی کشور خاطر نشان می نمایند که مایکوباکتریوم بوویس همچنان سلامت شهروندان ایرانیرا در معرض تهدید قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

اسپولیگوتایپینگ ، مایکوباکتریوم بوویس ، مولکولار اپیدمیولوژی ، PCR-RFLP