شناسایی استراتژی های نفوذ کارکنان بر مدیران در شهرداری تهران (مطالعه موردی شهرداری منطقه 14)

پژوهش حاضر با هدف شناسایی استراتژی های نفوذ کارکنان بر مدیران در شهرداری تهران (مطالعه موردی منطقه 14) انجام شده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش جمع آوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارمندان ستادی شهرداری منطقه 14 است. مدل پژوهش با نمونه ای متشکل از 190 نفر از کارمندان شهرداری منطقه 14 و با استفاده از روشنمونه گیری طبقه ای مورد سنجش قرار گرفت. نفوذ، متغیر مستقل و متغیرهای وابسته پژوهش شامل ایتلاف سازی، متقاعدسازی، اعتمادسازی، وابسته سازی، شرطی سازی، مدیون سازی و پنهان سازی است. اطلاعات لازم برای پژوهش حاضر با استفاده از دو پرسشنامه خودارزیابی و دگر ارزیابی، جمع آوری شد. این اطلاعات در محیط نرم افزاری Amos با اعمال آزمون های مدل معادلات ساختاری و با توجه به فرضیات پژوهش، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد تمامی این عوامل بر نفوذ رو به بالا تاثیر دارد و با مدل پژوهش دارای انطباق است و همچنین اولویت نفوذ در سازمان به ترتیب متقاعدسازی، پنهان سازی، ایتلاف سازی، شرطی سازی، وابسته سازی، مدیون سازی و اعتمادسازی است. نتایج پژوهش نشان می دهد که بین خودارزیابی و دگر ارزیابی نیز تفاوت وجود دارد.

کلیدواژه ها:

نفوذ ، نفوذ رو به بالا ، استراتژی های نفوذ ، نفوذ کارمندان بر مدیران